حروف الفبای فرانسوی با تلفظ فارسی

الفبای فرانسوی از ۲۶ حرف تشکیل شده است که با حروف الفبای انگلیسی یکسان است. با این حال، تلفظ برخی از حروف در زبان فرانسه متفاوت است.

در اینجا جدولی از حروف الفبای فرانسوی با تلفظ فارسی آورده شده است:

حرف تلفظ
A آ
B ب
C س
D د
E اِ
F ف
G ژ
H ه
I ای
J ژ
K ک
L ل
M م
N ن
O او
P پ
Q ک
R ر
S س
T ت
U اُ
V و
W و
X گز
Y ای
Z ز

در اینجا برخی نکات مهم در مورد تلفظ حروف الفبای فرانسوی آورده شده است:

  • حرف C در کلماتی مانند chat (گربه) و crêpe (کرپ) به صورت س تلفظ می‌شود.
  • حرف C در کلماتی مانند citron (لیمو) و centre (مرکز) به صورت سِ تلفظ می‌شود.
  • حرف C در کلماتی مانند château (کاخ) و chemin (راه) به صورت ش تلفظ می‌شود.
  • حرف H در کلمات فرانسوی معمولاً تلفظ نمی‌شود.
  • حرف Q همیشه با حرف U می‌آید و به صورت کُ تلفظ می‌شود.
  • حرف R در کلمات فرانسوی معمولاً به صورت رِ تلفظ می‌شود.
  • حرف U قبل از حروف q، g و x به صورت اُ تلفظ می‌شود.
  • حرف Y در کلمات فرانسوی معمولاً به صورت ی تلفظ می‌شود.

در اینجا ترکیبات آوایی رایج الفبای فرانسوی آمده است:

در زبان فرانسه، علاوه بر حروف الفبا، ترکیبات آوایی مختلفی وجود دارد که باید یاد بگیرید. برخی از ترکیبات آوایی رایج الفبای فرانسوی عبارت‌اند از:

  • ai به صورت ای تلفظ می‌شود، مانند lait (شیر) و paix (صلح)
  • au به صورت اُ تلفظ می‌شود، مانند haut (بلند) و eau (آب)
  • ei به صورت ای تلفظ می‌شود، مانند jeu (بازی) و sein (سینه)
  • oi به صورت وی تلفظ می‌شود، مانند oiseau (پرنده) و voix (صدا)
  • ou به صورت اُ تلفظ می‌شود، مانند soupe (سوپ) و pouce (شست)
  • un به صورت اُن تلفظ می‌شود، مانند un (یک) و lun (ماه)
  • an به صورت ان تلفظ می‌شود، مانند enfant (کودک) و blanc (سفید)
  • in به صورت ان تلفظ می‌شود، مانند vin (شراب) و fin (پایان)
  • on به صورت اُن تلفظ می‌شود، مانند bon (خوب) و ton (صدای تو)
  • en به صورت ان تلفظ می‌شود، مانند dent (دندان) و vent (باد)

در اینجا برخی از نکات مهم در مورد تلفظ ترکیبات آوایی فرانسوی آورده شده است:

  • ترکیبات آوایی ai، ei، oi و ou معمولاً به صورت ای، وی، اُ و اُ تلفظ می‌شوند.
  • ترکیبات آوایی an، in، on و en معمولاً به صورت ان تلفظ می‌شوند.
  • ترکیبات آوایی un و uns به صورت اُن و اُنز تلفظ می‌شوند.

همچنین شایان ذکر است که برخی از ترکیب ها می توانند در زبان فرانسوی بی صدا باشند، مانند “t” در “ballet” و “s” در “rendez-vous”. تلفظ فرانسوی می تواند پیچیده باشد، و توجه دقیق به صداهای حروف و ترکیبات جداگانه هنگام یادگیری زبان بسیار مهم است. با تمرین و غوطه ور شدن، در تشخیص و تولید این صداها بهتر خواهید شد.

مهم است که توجه داشته باشید که زبان فرانسه دارای حروف بی صدا بسیاری است و برخی از ترکیبات ممکن است بسته به کلمه یا زمینه صداهای متفاوتی داشته باشند. علاوه بر این، برخی از تغییرات منطقه‌ای در تلفظ در زبان فرانسوی وجود دارد، بنابراین صداهای دقیق ترکیب‌های خاص می‌تواند از مکانی به مکان دیگر متفاوت باشد.

علاوه بر ترکیبات آوایی در حروف الفبای فرانسوی ، توجه به الگوهای استرس در کلمات فرانسوی نیز مهم است. در زبان فرانسه معمولاً روی آخرین هجای کلمه تاکید می شود، اما استثناهایی وجود دارد، مانند کلماتی که به «-ème» و «-é» ختم می شوند.

یکی دیگر از جنبه های تلفظ فرانسوی که توجه به آن مهم است، ارتباط است. Liaison عبارت است از تلفظ یک صامت پایانی در انتهای یک کلمه که معمولاً وقتی کلمه ای که با یک مصوت شروع می شود به دنبال آن بی صدا است. به عنوان مثال، “s” در “les amis” (دوستان) هنگام صحبت به صورت طبیعی و متصل تلفظ می شود.

در نوشتار فرانسوی، چندین علامت تاکیدی وجود دارد که برای نشان دادن یک تلفظ خاص یا تمایز بین کلماتی که در غیر این صورت املای مشابهی دارند استفاده می‌شود. در اینجا رایج ترین علائم تاکیدی مورد استفاده در نوشتار فرانسوی آمده است:

لهجه حاد (l’accent aigu) – این لهجه روی حرف “e” استفاده می شود و با یک خط متمایل به بالا (é) نشان داده می شود. برای نشان دادن اینکه “e” باید به عنوان [e] تلفظ شود، مانند “père” (پدر) استفاده می شود.

لهجه قبر (l’accent grave) – این لهجه روی حرف “a”، “e” و “u” استفاده می شود و با یک خط منفرد رو به پایین (à, è, ù) نشان داده می شود. برای نشان دادن تلفظ متفاوت مصوت و تمایز بین کلماتی که املای مشابهی دارند، مانند “à” (به) و “a” (دارا) استفاده می شود.

لهجه circumflex (l’accent circonflexe) – این لهجه روی حروف “a”، “e”، “i”، “o” و “u” استفاده می شود و با یک خط منحنی نشان داده می شود که از بالا شروع می شود. سمت چپ و به سمت راست پایین (â، ê، î، ô، û) ختم می شود. برای نشان دادن تلفظ متفاوت مصوت و تمایز بین کلماتی که املای مشابهی دارند، مانند “forêt” (جنگل) و “fort” (قوی) استفاده می شود.

cedilla (la cédille) – این لهجه در زیر حرف “c” استفاده می شود و با یک قلاب کوچک (ç) نشان داده می شود. برای نشان دادن اینکه “c” باید به صورت [s] تلفظ شود، مانند “نما” (نما) استفاده می شود.

Diaeresis (le tréma) – این لهجه روی حروف “e” و “u” استفاده می شود و با دو نقطه (ë، ï، ü) نشان داده می شود. برای نشان دادن این که این دو مصوت باید به عنوان صداهای جداگانه تلفظ شوند، به جای تشکیل یک دیفتونگ استفاده می شود.

ذکر این نکته در حروف الفبای فرانسوی ضروری است که علائم لهجه نقش مهمی در نوشتار فرانسوی دارند و برای تلفظ صحیح و درک زبان ضروری هستند. استفاده نادرست از علائم تاکیدی می تواند معنای یک کلمه را تغییر دهد، بنابراین مهم است که برای یادگیری و استفاده صحیح از آنها وقت بگذارید.

جهت شرکت در کلاس خصوصی زبان فرانسه بر روی این لینک کلیک کنید

اشتراک گذاری
Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn